Wij zijn allen acteurs, ieder speelt zijn/haar eigen rol, aldus Joost, tijdens de presentatie over theater en het dagelijks leven. Zodra je s'ochtends uit huis gaat, en bekeken wordt door andere mensen, zet je jezelf neer als een bepaald persoon. Dit uit zich in je kleding, in je gedrag, in wat je zegt.
In je leven speel je verschillende rollen, afhankelijk van de situatie waarin je je bevindt. Een citaat uit het boek 'Odysseus uit Bagdad' sluit hier goed bij aan:
...Erger nog: ieder van ons verenigde verschillende identiteiten in zich. Wat was ik zelf? Irakees? Arabier? Islamist? Democraat? Zoon? Vader in spe? Voorvechter van vrijheid en gerechtigheid? Student? Onafhankelijk? Verliefd? Dat alles; maar dat alles vormde geen harmonieus geheel. Een mens kan verschillende geluiden laten horen, afhankelijk van de innerlijke stem die hij aan het woord laat. Welke stem moest ik de boventoon laten voeren? Als ik mezelf op de eerste plaats als Irakees beschouwde, moest ik ons verdedigen tegen de Amerikaanse agressor en solidair zijn met Saddam. Als ik mezelf als democraat zag, kon ik me net zo goed aan de zijde van de Yankees scharen en de potentaat ten val brengen. Als ik me als islamist opstelde, verdroeg ik noch de woorden, noch de stijl, noch de kruistocht van de christen Bush tegen de islam. als ik mijn idealen van vrijheid en gerechtigheid vooropstelde, moest ik daarentegen Bush omarmen om Saddam beter te kunnen wurgen. Maar moest de Arabier in mij geen wantrouwen koesteren tegen de gewetenloze westerling die aasde op mijn land of het zwarte sap in mijn grond....Zodra ik mijn mond opendeed, vormde ik in mijn eentje dus een heel orkest, maar wel een orkest met dissonerende instrumenten, een kakofonie....(E.E.Schmitt 2009: 37).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten